....YİRMİ BEŞ MART....187
Yirmi beş mart günü gece saat bir
Telefon çalıyor, karşıda ses yok Suskunluk belli ki acı haber var Tahminim doğruydu, ölmüştü anam.... Hiç bir şeyi yokken düşmüş aniden Bitmiş birden hayat göçmüş faniden Çok çekmişti hayat, denen caniden Sabahladım o gün, ölmüştü anam.... Gurbette o gece dünyam karardı Üzüntüm sonsuzdu rengim sarardı Ölmeden önce hep, beni arardı Çok acı çekmiştim, ölmüştü anam.... Cenazeye o gün, yetişmez oldum İki gün yol aldım ağlayıp doldum Yemedim içmedim, sararıp soldum Mezarını gördüm, ölmüştü anam.... Gurbet acısını ben o gün çektim Acıyı çekerken yalnız ve tektim Her yirmi beş marta acıyı ektim Dertliyim dostlarım, ölmüştü anam.... 25 / 3 / 013 Saat ....187 IŞIK Mehmetali Anacığımın Ölümünün 8 yıl dönümü anısına............ Sekiz yıl da ne ki; dün gibi âyan, "Gurbed" ne bed imiş, kalmışsın yayan! "Vatan"- vatan n-diye, söyler ağlayan? Onbeş Ocak günü, ölmüştü Anam... Rahmedlik oldular; Nurdan çağlayan, Hayır eyle ve an, yanında: Anan. .......kadiryeter Ananın özlemi yürekte yare kaybeden yürekte oluşur pare Onsuz kaybolunur, gidilir nire Rabbin takdiri, Cennetlik anan...........Kadir Tozlu |
Uyuyan güzel suratı
Koydum şiirim üstüne,
Bana kızmış gül sıfatı
Ne söylerse baş üstüne.
Ananomdir ismi yoktu
Güzelliği var da çoktu
Bana kızmış sözü oktu
Denen sözler baş üstüne.
Güle benzer gül üstüne
Cana benzer can üstüne
Bilmem güzelin kastı ne
Söylenen söz baş üstüne.
Bilemedim kimdir diye
Güle benzer güldür diye
Güzellikler gül hediye
Resmi şiirim üstüne.
Daha önce tanış değil
Zeytin dalı taraf eğil
Gül ilah’a taraf meyil
Saygım ece baş üstüne.
İSMAİLOĞLU bil güçtür
İzinsiz yapılan suçtur
Kötü sözü bana koştur
Selam, kelam baş üstüne.
---- 25.10.2015 – Tozkoparan/İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul