ÜMİTLERİM
Bir gemi dolusuydu bendeki ümit
Okyanusa yelken açmış gidiyordum Değil fırtına kasırlara kafa tuttum bu yolda Yeri geldi dümeni kontrol edemedim Yeri geldi rüzgara kapıldım ALLAHa emanet yol aldım Sen Çıktığında karşıma buzula çarpmış gibi oldum Çok büyük hasarlar aldım çook canım acıdı Neredeyse kalbimi yitirecektim senin yüzünden bu yolda Ve sen hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorsun hayatına Bense hala o çarpıldığım yerde ümitlerimi birer birer kaybetmekteyim Aç susuz günlerim geçiyor umrumda olmuyor Ben ümitlerimi salmışım okyanusa hepsi derinliklerde kayboluvermiş Yüreğim parçalara ayrılmış ve kalkıp adım atacak takatım kalmamış Birde bu halimlemi Seni düşüneceğim beni düşürdüğün hale bak Ben harabeye dönmüşüm nereye el değse dökülüveriyor Ne dışardan sağlamım ne içerden ben çürümüş bitmişim Bedenim acılara hapsolmuş müebbetle savaşıyor... Ufak bir hatırlatma; Bu Sözleri tek başına okuma Oturup ağlarsın ;) Özgür Aksoy..! |