polenlerine utangaç şehirlerne zaman sıcak bir şiir yazmaya kalksam buz tutuyor bu şehir hokkalarımı donduruyor pahıllığından diğer yanında kalıyor ellerin çatlıyor tam ortasından gene pusuya düştü kaysı çiçekleri balkon işmarlarıma aldırmadılar kendi takvimlerine inandılar kalemlerime mürekkep vermeyen yüreğim gibi üfle bu kenti yağ yeşili gözlerinle üşümelerime yanaşmıyor lâl ilhamlarım bari,ısınalım hep birlikte ankara sus ankara çığlık yatılara kalmış sözlerim terk-i mekân kavak yellerim kasım |