Anlat İstanbul AnlatAnlat İstanbul anlat; aşkı figanımı dök Kemanım aşkım ve sen; nasıl özledim seni Yıldızlarla fısıldaş, yâre efganımı dök Çeyrek asrımız suzan, mecnun değildik yeni Bir dokun bin ah sevdam, huşu ile yüzdüğüm İstanbul’um şahittin, özünü yakmadık mı? Nazlarına naz katıp, közündü göz süzdüğüm Hasret bardak suyundu, deryana akmadık mı? Sensin benim umudum, yâri bana veri/ver Büryanken kor bağrında, yelini salmadın mı? Bizleri harcamadan, bitirmeden geri der Bu yürekler dayanmaz, merakta kalmadın mı? Nerelerden bulayım, keman da ses vermiyor Kızıl şerbetim tuzlu, yâr meyinde içtiğim Tellerine ah etsem, bestelerim ermiyor Gönlüm lamekân suskun, son faslımmış geçtiğim Sevda şehrim dedim de; bak kırdın dallarımı Sabrı ziyanım oldun, el vermiyor amanım Bilmeyip hallerimi, sararttın allarımı Kalmadı hiç takatim, seni çalmaz kemanım Düşlerimde yalvaran, neden gizli bakıyor Tende sevdam pişiyor; keman kırılsın telin Gel gizimde dolanma, gönül mahur akıyor İstanbul boran olsa, beni bulmaz can yelin Suzan: Yanan, ateşli, coşkulu. |
çok şahaneydi ablacım kutluyorum.yüreğinize ve kaleminize sağlık saygı ve selamlarımla.