AĞLADIKÇAkıskacındayım, kaçamıyorum senden çakmak çakmak gözlerin hep aklımda, söner sanıyorum içimdeki yangın diner sanıyorum, sana ağladıkça. geceler kara zindan, zifiri karanlık umudum var sebepsiz -ki ömrü bir anlık- bil ki hüzün getirir bu mevsim, bu yağmur yapma yüreğim n’olur, biraz daha dur. yine derdindeyim, nedense yine ben kara zindan gözlerin durur karşımda söner mi alevi bu mayın tarlasının söner diyorum, belki ağladıkça. sığ, ölü, siyah daldığım tüm denizler güneşim sönmüş, herkes apaydınlık affet o bakışları, edayı eskiden eski bir dosttan tanıdık sandık. gölgene bile muhtacım, senin haberin yok boğulup kaldım bil ki gözyaşlarımla seversin sandım bir gün, gördükçe halimi ağlarsın sandım benimle, ben ağladıkça. |
güneşim sönmüş, herkes apaydınlık
affet o bakışları, edayı eskiden
eski bir dosttan tanıdık sandık."
Komşu isimlikte sevgili şairden bana yansıyan duygu uzantılarını tebrik ve saygı ile dekorlandırıyorum..
Duygu denizinin karanlığı bir başka zifirilik..
Gecelere katran dökülmüşlükten de beter.
Herkesin gün gönenliğinde gök bayram ederken..
Aşinalıkların silinişi ve bir fincan kahvenin kırk yıl hatırının kahrolmuşlukta silinişi..
Hoşça güzel işlenmiş kırıganlıklardı.. Selam ile..