UMURUNDA MI
ben seninle öğrendim tükenmeyi
nasıl azalır her gün biraz daha ömründen insan gözlerin değiyordu ömrüme baharın düştüğü gibi dallara, ellerini gördüm gül dalı gibi batarken ömrüme kanatırken böyle amansız... ben seninle öğrendim her gece daha bir az uyumayı daha çok beklemeyi sabahı sarılıp kaleme kendi içimde kaybolmayı bilmiyorsun... ben seninle öğrendim unutulmayı nasıl kanatır ellerini duvarlara attığın yumruklar şimdi hiç bir şey dolduramıyor içimdeki boşluğu senden kalan... ben bu şehrin kalabalığında yitiriyorum aklımı yakışmıyor bu yalnızlık bu aşka sen gideli beri saklıyorum herkesten nasıl da bir başıma kaldığımı senin umurunda mı... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |