KARABASAN
ışıksız
suya düşen gölgeler, karabasan imgeler bastıkça geceyi kırılıyor içimde aynalar vakitsiz kabuslar sarıyor uykuları bir çocuk korkusuyla kaçıyorum kendimden susadım yüreğim kara duman umacılar kaçırıyor şiirlerimi bir migren ağrısı musallat oluyor ömrüme bir asansör boşluğunda çığlıklarım tutunsam yarım kırılıyor parmaklarım kalemsizim şiirsizim ey benim kendine küs sevdam hiç bir karabasan böyle sarmadı yatağımı ve hiç bir şiir böyle yarım kalmadı ışıksızım... daraldım... neredesin... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |