' SEN '
Bir bulut istilası başlar gözlerimde
Seni her düşlediğimde Kurşun gibi boşalır kulaklarıma Sentetik gülüşler... Gündüzün aydınlığı yalandır artık Gece hükmünü sürdükçe... Her uyku bir cehennem,bir kargaşa Kabuslarımı sabaha ulaştıran kadın Rüyalarımı Hayra yoran sen... Unutulmuş diyarlardan gelip geçirilirmiş Çığlık çığlığa uğurlanan yanlızlıklar gibi Her şehrin istasyonun da Bir sevda hançerlenirmiş... Trenleri böyle kudurtan nedir? Bu acele niyedir? Neden tüm sevenler sessizce ayrılırlar Şimdi getirdiklerine bakıyorum da Her durakta inen sen... Yolumun meçhule karıştığı vakit Ayak izlerini silercesine kaldırımlar Ve vakitli vakitsiz Hangi kapıya taşıyorsam takatsiz bedenemi Birde bakıyorum ki Açan sen.. Değilmişsin.... (İBRAHİM YALÇIN ) |
düşler geri peristaltik hareket yapmaya başlardı
akıl sığmayınca başa..
hadi hafızamız bizi kaybetsin
kazanımlarımız üç paraya işportada..
oysa
çocuk gözlerdeki ışıltı kadar berrak ve kolay yaşasaydı hayat bizi
enkaz maziden yara bi kaç anı olacaktı..
ışıkla..