icerden
bir dert ki beni aldi esir
hic bir ilac etmiyor tesir oldum ben kendime hasir yatarim icerden icerden kimseler bilmez halimi derdimin yoktur tamiri doktorlar bilmez ilacini cogalir icerden icerden eski gunleri anarim anarimda hep aglarim simdi kirik kanatlarim ucarim icerden icerden dostum coktu etrafimda gezer idim orda burda simdi hapsoldum odama ararim icerden icerden calisirdim gece gunduz gorunurdu yokuslar duz simdi yenise bile coros kosulur icerden icerden ruzgar gibi eser idim nehir gibi cosaridim kimseyi incitmez idim oturdum iceren icerden kis olmadanan gelirdi yaz zaman gelirdi bana az simdi her tarafta ayaz esiyor icerden icerden kendi kendimle kalmisim yaradana siginmisim gelene eyvallah demisim bilirim icerden icerden dert insana imtihandir onu veren yaradandir dualarim hep onadir beklerim icerden icerden |