yıllar yılı aynı yerde
dimdik durur armut ağacı
golgesine oturur
bebekler emzirirdi gelinler
gövdesine yaslanır
tutun sarardi yigitler

karsı dagda yayla vardı
koyun kuzu otlardi
çobanlar kaval çalardi
yayla çoktan viran oldu
yaslanmadi armut agaci

iki yani iki tarla
ekilirdi arpa buğda
sahipleri dedem ninem
çalışırlardi riziklarina
ninem dedem göçüp gitti
anam babam belin büktü
saçlarıma aklar düştü
yaşlanmadı armut ağacı

Yıllar geçti bir gun geldi
hukumet emir verdi
buraya baraj var dedi
butun ağaclar kesildi
gücenmedi armut ağacı

tarla tump suya gitti
koylunun huzuru kacti
koyde duran issiz kaldi
yaslilar oturup agladi
yapragini doktu armut agaci

yan tarla 15 e bolundu
parasi pay pay edildi
kardesler birbirine darildi
erkek evlat bosa calisti
parayi damatlar aldi

yazik oldu gecen gunlere
armut agacinin golgesinde
birlikte icilen caya ayrana

armut ağacını kesttiler
parça parça dogradilar
ustune kavga ettiler
vereseler bolustuler
yikildi agac buna agladi


yağmur yağdı gök delindi
akan sular bulandı
gözler armudu aradı
bu Şiir ona yazıldı
hic ölmedi armut ağacı

dereye baraj yaptilar
suya gomuldu hatiralar
Nfz Nyr