NERGİSTEN BİR HASRET
içimin bütün renkleri solsun
bir nergisin boyun büküşünde susarken sen istersen bu son olsun parmaklarımın ucundan zaman gibi kayarken bu evi naftalinli bir yalnızlık kokusu sarmış yani yokluğunun yoku bulaşmış gözlerime bak bir defa, yüzümde hasretin sararmış yalnızlığa itinayla sensizliği koyarken özlem kuşları gökyüzümde uçuyor sensizlikte içimde siyah bir gül açıyor o nurdan gülüşün hep benden kaçıyor akşam günü penceremde soyarken ah sevgili ah, sen kerpiç evlerin hüznüsün cennet yüzünde eşsiz gülüşündür süsün yüreğimin ölümsüzlüğünün muhabbeti, faniliğimin küsüsün aşkın beni yarı ölümlü sayarken ALİ RIFAT ARKU 16/03/2013 İSTANBUL |
SEVGİLERİMLE...