övgü ipek (akrostiş)
ömür denilen bu yolda,
vazgeçmedim ne senden nede solan güllerimden, güller anlatıyo yokluğunda senibana, ümitlerim yok olup giderken. içimde ne fırtınalar kopuyo bilsen yeşil gözlüm, parklarda gülüp oynayan çocuklar geliyo aklıma, elimde bir sigaram düşünüyorum gittiğin günü, kuytu bir köşede ağlıyorum her akşam üstü. |