KALEM ÇATLADIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili dostlarım! Zaman zaman öyle rezilliklere şahit oluyuruz ki kalemlerimizin çatlamaması mümkün mü? Gel ey kalemim sana dertlerimi anlatayım, Ben bunaldım birazını da sana satayım, Başkasının derdi benimkinin yanında az, Beni şimdi iyi dinle de birer birer yaz, Hiç Allah’tan korkmadan yetim hakkı yiyen var. Bu kâinatın altı üstü benim diyen var. Yazık insan adına insanı katleden var, Sıkışınca bu ülkeyi terk edip giden var, Kimilerinin yüreği adeta taş olmuş, Mazlumun tesellisi iki damla yaş olmuş, Bir kısım kurtlar koyun sürüsüne baş olmuş, Fukaranın sofrasına da ümit aş olmuş, Arsızlar arlanmadan meydanlara çıkmış, Hakkı hakkını yıllarca aramaktan bıkmış, Bütün dertler kederler bizleri kaplamış, Kimisi hiç aldırmamış zevkinden hoplamış, Birçoğunun gözünü dünya hırsı bürümüş, Vay be! Adam yükünü tutmuş almış yürümüş, Kimisi hayatın da tutarsız hale gelmiş, Ar damarı çatlamış da arsız hale gelmiş, Ne oldu? Kalemim dayanamadın çatladın, Derdimi tam yazmayıp birçoğunu atladın, Sen bir madde iken azıcık sabredemedin, Yazık sana! Birazcık arkadaşlık edemedin. 23.04.1998 Tarık TORUN GÜLİSTANIN GÜLLERİ "Şiiristan’ın Coğrafyasında" |
mükemmeldi, şiirdi, yanıktı, haklı ve halktı...
kaleminden önce çatlaması gerekenler çatlamalı...
saygı ve selam ile...+