DAĞLAYAMADIMBen bin bir derde duçar,bin bir tövbeye muhtaç Nedametin dalgası kıyılarımı döver Ruhum kırk yıldır aşka hala susuz hala aç Nefsim fakirliğimi methi senayla över Kabe’mden putlarımı yerle bir edemedim Takılı kaldım dünde yarına gidemedim Özüme tezat gelir,dilim süsler bal ile Metanın peşi sıra harcandım talan oldum Hakikat dil istemez,kalbe işler hal ile Gurur kibir peşinde gezerken yalan oldum Çıkmaz sokaklarımı aşıp yol alamadım İkilikten sıyrılıp özde kul olamadım Bülbüllerden incindim acısına dayandım Viran olmuş gönlümün sarayını köşk sandım Bakar kör gezinmişim geç olsa da uyandım Nefsani duyguları hak yolunda aşk sandım Aşkından ayrı geçen günümü sayamadım Kulağı sağır ettim daveti duyamadım Hey gidi yalan dünya oyun içinde oyun Saltanatın yıkılır başın öne eğersin İşte dayandım ya rab kapına yüzü koyun Yağdır rahmeti çöle dönen ruhum göversin Alnımı seccadeye koyup ağlayamadım Aşkın narına girip nefsi dağlayamadım SIRLISES |
değerli şiirinizi kutlarım selam ve saygılar..