HİDAYET
Rab eyleye ona, Hidayet
Adı güzel kendi bet Düşman, ana olmamalıydı,oldu Biçare hem,gülleri soldu Gönlüm çekmiş,ona set Diliyorsam yine,iyi niyet Bendeki yürek,hep buydu Kendisi ise,şeytana uydu! Bundan böyle,hep gurbet Gönül sakin,yok garabet Bazısı,ömür boyu toydu Kimisi ise,duru soydu Hep dediler,onu terket! Yeter bitsin,başındaki felaket Baktım,güller suya doydu Ayrılık cana tek yoldu Kendine bile,etmedi rahmet Gelmişti dünyaya,bir zahmet Kuyusu susuz kup-kuruydu Faidesiz,bir insan oğluydu Görgüsü anadan,tek haşmet! Melek misin ki,sabret? Dertleri içime,iyice oturdu Hesap er geç,sorulurdu! Aldı mazlumların ahına davet Allaha havale ,bu Hidayet Hal giderek,tam bozuldu Kişi,önce kendine sorundu. ADI GÜZEL BİRİSİ. 07.12.2007.İZMİR. |
çok zarif ve çok anlamlı bir şiirdi
Sevgi ve hürmetimle