GÖZLERİMLE SİZİ SEVEBİLİRİMKüçücük narin bir kız çocuğu var Kırılgan incinmiş mahcup… Kırılgandı incindi… İncindi mahcup oldu… Mahcuptu kırıldı… Birileri elinde evirip çevirdi O masumdu gözlerini devirerek bakardı gaddar yüzü gülmezlere Gökyüzünden bütün kara bulutları toplardı sanki kömürden kara gözlerine Halbuki gülmek o gözler için yaratılmıştı belki de Belki Güneş utancından sönerdi kim bilir… Oradan oraya savrulurdu o narin vücudu Sadece cismi olsa yaralanmazdı Duyguları herkese fazlasıyla yeten ve bitmeyen sevgisiydi hırpalanan Lodos muydu esen yoksa kavak yelleri mi? Her defasında hiç gitmedi başından yüzüne her defasında kırbaç gibi vurdu saçlarını savurarak ve her defasında açtığı bin bir yarayı deşti… Nafile savruldu … Hayat adil değildi onunla bildiği dilden konuşmuyordu… ya da konuşuyordu da o anlamıyordu Belki de bütün dillere yabancıydı Kucağını açtığı içini döktüğü her bir yaren gün geldi yabancılaştı… Belki onlar almaya alışmıştı İşte o yüzden hep gözlerinde hapsetti özlemleri ve kirpiklerinde idam etti duygularını ve sonsuz merhametini Sanırım… Gözündeki bu kıyımı bitirip dilini çözecek bir mucize gerek… O yüzdendir gizledi zamanla çoğu zaman dillendiremedi sevgisini gizli saklı yaşadı karanlık çıkmaz sokakların pervaz altlarında O susarak… Gözleriyle sevmeyi öğrendi… Siz susarak sevebilir misiniz? Ya da tarif edebilir misiniz? Yo bende tarif edemem Sadece susarak gözlerimle sizi sevebilirim… Buse DENİZ |
çoğu zaman dillendiremedi sevgisini
gizli saklı yaşadı karanlık çıkmaz sokakların pervaz altlarında
O susarak…
Gözleriyle sevmeyi öğrendi…
Siz susarak sevebilir misiniz?
Ya da tarif edebilir misiniz?
Yo bende tarif edemem
Sadece susarak gözlerimle sizi sevebilirim…
Buse DENİZ
Susmak sevginin işareti dir üstadım severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Saygılar