Kapının Ardında Kaldı...
Ardında kapının, hayali çocuklarımızın
Neşeli bağırtıları, Umudunla beslediğin, solmayan kahverengi çiçek, Camdan yapılmış gül’ün kutusunda ,karakalem portremiz, Kelebek desenli, gri ,metal ve yanmayan çakmağım kaldı. Ardında kapının, Kazandığım yokluğun, kaybettiğin hasretim, Şüphelere yenik kararın, Öfkelere mapus sabrım Tek kişilik sabahlara sığdırdığım, Çift kişilik düşlerim, Nefrete boyadığın sesinin arkasında, sakladığın özlem melodileri kaldı. Ardında kapının, Ben zamirinin ağırlığından yorulan, Hüzün gözlü adam, Bekleyişlere hapis olmaktan, Vuslatın geçmişte kaldığını Unutan kadın, Saatlerin nihayetinde, anları sonsuzlaştıran, hatıra olmanın yükünü kabullenmiş Yaşandığındaki güzelliği , Anıldığında büyük bir acıya dönüştüren; Sevdamız kaldı. |