Dünyada hiçbir şeyden, korkmuyorum inatla
Vazgeçemeyeceğim, neyim var? Boş bedenim
Ruhum çoktan terk etti; istersen gel tokatla!
Başıma çökmüş huzur, hayat dolu madenim!

Karanlık istiyorum, gözlerime mil gibi
Ölüm dahi açmasın onları kör kalayım
Yoklukta yaşayayım çaresiz sefil gibi
Ben fâniliğe meydan okuyan ukalayım

Bütün bu yazdıklarım, hayal ürünü değil
Perdeler pare pare…perdeler delik deşik
Haykırdığım hakikat, masal ürünü değil
Mezar mahşere eşik; bedenime de beşik

Yer altında yaşamak, üstünden daha güzel
Topraktan geldim yine toprağa döneceğim
Yavaş yavaş çürüyor sonbaharda bu gazel
Kim bilir bir gün yine yaprağa döneceğim

Yeşerdiğim yerlerde insan olmasın sakın
Dokunmasın ne olur, daldaki yaprağıma!
Bu sonsuz kâinatta, şimdi yalnız bırakın!
Beşer gölgesi ayak, basmasın toprağıma

İnsanlara merhamet etmek en büyük günah
Ben bunu çok işledim, affet beni ey Rabbim!
Kıbleye dönüp dönüp niyaz ettim her sabah
Bir taşa dönsün diye, sol yanımdaki kalbim

S / ÂYE (13:52) 8 Mart 2013 / Eskişehir