Sahi Siz Var mıydınız ? / 2( Bahçeme hoş geldiniz...) -Ya sırça değildi köşk ya da günahkârdı cam. - Değildi. Kırılmamıştı fanus, izbeler aydınlıktı. Çiğnediğim sokağın İsmi ne sen ne bendim, Yalnızdı; yalnızlıktı. Henüz yitmemişti us, öfkeler bir anlıktı. Özlediğim şafağın Külüyle tütsülendim Sabahsa bulanıktı. Bir sokak vardı evet, dün gibi hatırlarım. Sokağın sonu Sırat Sırat’ın sonu ışık Işığın sonu yoktu. Kimliksizdi ütopya, suskundu satırlarım. Sabahın ismi murat, Gece yıldıza aşık; Yıldız “hiç” kadar çoktu. Bir ev vardı uzakta, evet çok uzaktaydı. Evin sahibi ne bey, Ne bir beyin oğluydu; Ne de bey bir oğuldu. Belki yalandı ama, aşk hep o sokaktaydı. Çünkü gördüğüm her şey Yalnızlık kadar tekil Hasret kadar çoğuldu. Yani tüm bildiklerim Kırılmış bir yüreğin Öfkesinde boğuldu... Siz yine bana kızıp Küfür etseniz bile Sormalıyım, affedin: İsminiz neydi sizin, _________Kimi aramıştınız?... |
çok beğendim isabet olmuş
selam sevgi ve hürmetimle