HAFIZ BABAM - 1
HAFIZ BABAM - 1
Ömrün geçti tarlada,Gönlün oldu yüce Mevlada. yüreğinden,düşmezdi hiç ALLAH kelamı. Okudun mu birkaç ayet birkaçta dua;Gönüllere su serperdin Hafız Babam. Kalbin yumuşak yüreğin paktı ellerin nasır tutmuş,her yanı puturaktı.. Küreği belledin mi,toprağa,yarılırdı yaprak yaprak,yarılırdı toprak... Hasret kaldım ben senin ben nur yüzüne.hasret kadım ben sana yıllarca... Dizine oturtup avuçlardın yüzümü,okşardın başımı,Aslan oğlum,Rasülüm diyerek sefkat savururdun. Yıllarca yüreğin yıllarca,yankılandı içimde yankılandı gönlümde,yankılandı Hafız Babam… Aklıma hep çocukluğum gelir,olurdu kulağıma nasihatın bir küpe,”işten değil dişten,artar”dediğinde.. Gurbette geçti benim ömrüm,farkına varmadan.. Duymadım dilinden,bir tek kötü söz,duymadım duymadım be Hafız Babam. Ezanlar okudun namazlar kıldırdın,köy gençlerini,duâyla askere sen uğurladın, Düğün bayrakları senle mana bulurdu,Hastalar Şifayı senle bulurdu. ya Musalla taşına,baş koyanlar yok mu? son vedalarında,helâllik aldırırdın. Ömrün geldi geçti,hep ALLAH yolunda Hafız Babam. Bırakmadın köyümüzü Ezansız Hocasız,ocağın tüttü hep bacasız dumansız Kaldın mı şimdi sen,oralarda evlatsız?Evlâdın gurbette Babasız. Belin bükülmüş gözlerin görmüyor puslu,kulakların duymaz,dillerin yakıştırır artık. Bacakların dermansız yürüyorsun yinede ağır ağır,yavaş yavaş,usul usul,ahaste.. Ama yine yıkılmadın sen koça çınar gibi halâ dimdik ayaktasın.. Seni ben ne çok özledim bir bilsen..Hakkını ben nasıl öderim bilemem ki! Bilmem ki Hafız Babam bilmem ki... Hem biliyormusun on iki yaşımı,acep hiç hatırlarmısın? On iki yaşım da,senden ayrılmıştım ya. İstanbul kepçeydi bende kazandım,Şimdiler de sen sağ ben selamet olsak ta! Hayat bizi,bizden ayırdı,bizi, bizden kopardı,kopardı be Hafız Babam Artık Rasülün de gurbet elde gocadı,Kahpelikler den,Çıkarcılar dan,Menfaatçılar dan, Dalavereciler den yoruldu yoruldu be goca…Hasrete buralarda bel bağladı. Gel Aslan Babam,gel Hafız Babam,birde benim gönlümü hoş et içim dert dolu.. Gel ne olursun bir dua da,Rasülüne,Oğluna et,yoruldu be goca,çok yoruldu.. Yoruldu be Hafız Babam yoruldu be Hafız Babam.. ........17.07.2012 Resul Civcik - Ayrancı Karaman Fotoğraf:Memduh Ekici 2010 Ambar Köyü Şiirimi okuyup hisseden gönül dostlarıma selâm olsun. |
saygılarımla
zaralıcan