ŞÂİRLİK YARIŞI!
Afet ablama, saygıyla.
Biraz neş’elenelim diye bir şiir yazdım Afet Kırat ablamdan anında cevap geldi Ben kendimce iğneyle küçük bir kuyu kazdım Usta azimli çıktı, koca dağları deldi Ne de olsa toprağı, hemşehrisi Ferhat’ın Yeşilırmağın şehri, Amasya asıl yurdu Ünü dışına taşmış dünya denen serhatın O bir ilham perisi, o tam bir şiir kurdu Ey Çetiner! bu şiir çıkıyor amacından! Bırak artık tevazû ile yaptığın akti Zirvelere doğru koş dağların yamacından Göster hünerlerini, şimdi övünme vakti! Hemen devam edeyim, evet nerde kalmıştım? Hatırladım, en büyük şâirlik yarışında Sırtım açıkta kalmış, rüyâlara dalmıştım İsmim söyleniyordu yurdun her karışında! Kütüphane doldurur çıkardığım kitaplar Şiirlerim tüm dünya dillerine çevrildi Şâir, usta ve üstad, bana ait hitaplar Yazdığım hicivlerle hükümetler devrildi!, Bencil biri değilim, hiç sevmem övünmeyi! Bazı gün çok sâkinim, bazı gün de azarım Sevmem ilham yok diye ağlayıp dövünmeyi Her gün mutlak oturur beşyüz şiir yazarım! Çok paralar kazandım, servetim oldu gani Alp dağlarından gelir yağım, sütüm, ayranım İnanın görmemiştir dünya ben gibi fânî Her gün mail gönderir milyonlarca hayranım Dünya kanallarından dizi teklifi aldım Kaç belgesele oldu benim hayatım konu Mars’ı bana verdiler ama burada kaldım Bilmem nereye varır bu şöhretimin sonu! |