ÇIK GİT EVİMDEN
Bittiyse güzelim bu aşk oyunu,
Gözyaşım akmadan çık git evimden. Şöyle göstererek selvi boyunu, Arkana bakmadan çık git evimden. Ne vardı olsaydın derdime ortak Neyin eksilirdi duygusuz korkak Sarhoş yuvasıdır akşam bu sokak, Karanlık çökmeden çık git evimden. Biraz ümit verdin cilveyle nazla Sonra söküp aldın içimden hızla Madem gidiyorsun,dahada fazla, Canımı sıkmadan çık git evimden. Yetmiyor mu artık ömrüm yediğin Yüreğimden vurdu en son dediğin Çok değer verdiğin esirgediğin, Canını yakmadan çık git evimden. Neyi yanlış yaptım bilmemki neyi Oynuyoruz şimdi en son sahneyi Varım yoğum olan şu viraneyi, Başına yıkmadan çık git evimden. Kalbim dayanmaz ki veda yasına Alışık değilim kalp yarasına O beyaz alnının tam ortasına, Bir kurşun sıkmadan çık git evimden. BAYRAM MECİT / 15-1-1995 ( İlk hece denemeleri) |
ama çok güzel olmuş. yürek kesin konuşmuş.
ellerine sağlık
selamlar...