EFKÂRIM VARkaçışımın ertesinde bulutlar hasretinle dolmuş dolu olup yağarken sinemin üstüne sabrımın meyvesi ellerimde çatlıyor sakız ağaçlarının gölgesinde gözyaşları eşliğinde uyuttuğum hüzünlerim ses veriyor ağla şimdi diyor ağla kapı eşiğinde bıraktığım küllendiğini sandığım mazim kanıyor ellerimin arasındaki eski resimlerinde soluyor gül yüzün rüzgâr d/olmuyor gamzelerime eskisi gibi yağmıyor yağmur saçlarım bu yüzden yasemin kokmuyor bereketi yok günümün hayalin bana yaslanmayınca buz gibi oluyor tenim üşüyorum yokluğunda küskünlüğüm kendime n/isyanım hırçın asi denizlere yağmura yıldızlara -cümle aleme- yüreğinden kaçışımın kaçıncı yılı Bu kaçıncı tövbesi uslanmaz gönlümün ağıt yazasım denizin koynuna bırakasım ah larımla birlikte şimdi geç kalmışlığıma yanasım var ağlasam da yas tutmuyorum efkârım var yâr bakışına duruşuna gülüşüne en çok içimdeki vuruşuna güneş bu sabah geç doğacak kanlanacak gözleri gecemin biliyorum yakında uyanacak bahar ikimizin adına çiçek açacak canlanacak bu şehir vefan eksik olsa da gönül kafesinde sakladığım umutlarım var benim bu yüzden sessiz bekleyişim anlasana beni sevdiğim dokunma hasretime bu gece canım çok acıyor DENİZ_DERYA 35 Deniz Derya Giritli İZMİR-ÇEŞME Her zaman yanımda yer alan, karşılıksız seslendirme yapan ,nefesiyle sözlerime can veren sayın Ahmet Ormancı ’ya sonsuz teşekkürler. |