karanlığın içinden
karanlıkların gölgesindeyken gün ışığına
hasret yakıyormuş tüm hisleri sebepsiz güneşten sıcak,sudan çıplak bir bedenin derinlere gitmesi... kavuşmaya cesaret etmeyen benliğin bu da benim alın yazım seslenişi hiç kimsenin şansı yokmuş hayata, özgürlüğe dair.. sınırlar ötesi olan yolda baktım ki karanlık bir orman neyle anlatırım sayfamı... mürekkebim dilimde, kağıdım aynam baktım ki hepsi bir rüyaymış oysa çeken bilir demişler hep gözler tanık oluyorken yalnızlık bu olsa gerek... |
Şiirinizi çok beğendik tebrik ederim ve yüreğine sağlık