Karanfil Kokulu Sevdana Dair
yorgun bir lamba...
paslı bir ranza... ve kulaklarımda hiç dinmeyen o tahta masanın gıcırtısı, nasıl özletiyor seni bir bilsen, hasretin nasıl ağır geçiyor gelince havalandırma saati bir bayram havası sarıyor koğuşu kapılar ufacık oluyor, bizler kocaman ta ki her zaman ki yerinden bağırana kadar baş gardiyan, ” havalandırma bitti, herkes koğuşlara” çatlak bir bardak... solmuş düşlerle dolu, yarısı kırık bir vazo, elliye elli pencerenin önünde duruyor öylece, duruyor, belki güneş bir aralıktan sızar diye ahhh sevdiğim... bir bilsen... bir bilsen, nasıl boy verdi hasretin nasıl, nasıl bir sevdadır ki bu düşünmeye başlar başlamaz sarıyor her yanımı karanfil kokuları 31.07.2003/ 03:09 İzmir |
bir bilsen...
bir bilsen, nasıl boy verdi hasretin
nasıl, nasıl bir sevdadır ki bu
düşünmeye başlar başlamaz
sarıyor her yanımı karanfil kokuları
..........
çok güzel kardeşim....yüreğine sağlık....
selamlar