Paslı demir Den şehir
Paslı demir
Den şehir Nerdesin ey gök Gündoğusundan günbatısına Şimdi : Yerin yedi kat altından Kurumuş otlar arasından Uzun gölgeli bir servi Ruhumuzla beraber yükselir Bir de tufan Uçsuz bucaksız sahralar kadar vahşi Ağlayan şehirde Bir ağaç devrildi inleyen köklerimin sesleri biz hayat kadar alçak ölüm kadar yüce bir tepede gülüyoruz ağlanacak halimize Bir ağaç devrildi bir tren sesi bize miras bırakıldı bu ölümler ülkesi Paslı demirden şehir çöktü kıvrım kıvrım dizlerinin üstüne biz bir ağaç kovuğunda bir mağara oyuğunda yeniden doğmanın umuduyla ağladık ağladık Bir gün ötelerden gün doğusundan semâvi şahikalardan bir nur gibi parlayan güneşi gördük belki Ağrı belki Nemrut’tan kanatlandık uçuyorduk Hasan Demir |
Bir ağaç devrildi bir tren sesi
bize miras bırakıldı bu ölümler ülkesi
farklı bir üslup tarzınız çok güzel kutlarım