KUZUM
(Baba yüreği)
Sanma ki babanın yüreği taştır Gönlü sevgi dolu, çatılan kaştır Volkandan sıyrılan Lavlar yavaştır Aktıkça içimi yakıyor kuzum Hangi parmak kesilince kanamaz Kimse sana baban gibi yanamaz Taş bilinir, her derde dayanamaz Gözyaşı yüreğe akıyor kuzum Evlattır atanın en zayıf yeri Ondandır kurumaz anlının teri Kim görür Dünya da güzellikleri Bu gözler bir sana bakıyor kuzum Hasta olsan, kök salar başucuna Bir tebessüm etsen, değer acuna Diken batsa parmağının ucuna Başımda şimşekler çakıyor kuzum Sende bir gün bu ateşte yanarsın Her nefeste evladını anarsın Bile bile yalan söze kanarsın Eller ne sıfatlar takıyor kuzum |