0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
810
Okunma
Ay tepemde
rüzgar gözyaşlarımı savururken
aklım sensizlikte
sokaklar karanlıkla kaynasmış
evler ısıklarını tektek söndürüyor
herkes kabullenmiş sanki yoklugunu
bu sehir bu sokak meskenim olan su köse
kabullenmişler
bir ben diretiyorum sen diye
sen diye
ne diye?
sen benim sevgilerimi anlamadın ya
umursamadın ya degerlerimi
helallerim içimde kalacak
sen içimdekini birgün bitecek sanırsın
bilmezsinki sen yanılırsın...
ben her gece uykudan önce içerdim seni
sen düşüncelerimin agrıkesicisi
zaman aktı
acı olunca gercekler sandım azalacak
yavas yavas son bulcak
olmadı olamadı
bedduaları dudaklarımla bulusacak
ne yazıkki kötü anıyorum seni
ne yazık bu karanlılar hep seni hatırlatacak
ama biliyorum bu son yeni baslangıcım olacak
5.0
100% (2)
