ölüm zamanımı çalan bir hırsız gibi.
ölüm zamanımı çalan bir hırsız gibi.
bütün gülümsemelerim sokaklarımı terkediyor. herkes yalnızlığına kaçıyor bir akşam vakti boş umutlar gibi. umutlarım bir çocuk gibi , zamana doğru koşan bakışların bana saklanacak bir yer bırakmıyor. duruşlarım seni bana getirmiyor. suskunluğum beni idama götürüyor gibi. bütün ölümler beni sana getiriyor. olduğum yerde insanlar artık sevemiyor. şehrin kalabalığı hüznüm oldu. beni yalnızlığına kavuşturuyor. o martılar sadece varlığını bilirmiş. yokluğun bana benzetiliyor. |