Naftalin Kokulu YağmurTuhaf bir koku var; boğucu, sisli ama tanıdık! Eski evimdeki paslı sandığın kokusu; Köşede kalmış, Sarıp sarmaladım Sandığımın en güzel yerinde sakladım seni. Naftalin kokularına bogup Ayın gölgesinde tabutunu taşıdım. Süratle uçuyor güvercinlerim ellerimi terk edip! Martılar çoktan kesmiş çığlık atmayı. Nerede?! Nerede eski yağmurlar, Eskimiş yağmurlarımın gözyaşı kokusu nerede? Çok, çok eski bir günün ardından Yüzüme vururcasına yaşadıklarımı ve acısını çıkarırcasına pişmanlıklarımdan Naftalin kokarak gidiyor, ardına saklandığım yağmurlar. |
Yürek sesin hiç susmasın........
Saygılar ....