Seni ben; o için de ki, sessizlik demin de sevdim İlk görüşte yüzünde ki, masum halinle vururken Çivi gibi çaktın beni, gözen çarpılıp eridim Kapı eşiğin de dondum, bilmem ne çarptı dururken Öylesine masumdun ki, gözünü gözüme verdin
Bu ne muhteşem bir şeydir, sevgin mayasını aldım Sensiz ben, hep yaya kaldım!
Koptu içimden fırtınan, esince kendiliğinden Eriyip savruldum kalbe, o anda kavruluverdim Ben senin o tevazuunla, bittim mahcubiyetimden Seni ben; hiç görmediğin, susuzluğum da severdim Yaktı benli yürekte ki, pak güzellikler içimden
Hicap duydum görkeminden, al al oldu yanaklarım Ancak seni ben, anlarım!
Çıkmayan kişiliğinin, yokluğuyla bilip andım Öylesine bir daldım ki, için içinin içine Düştüm zaruret bilmeden, o gül cemalin de yandım Şimdi varlık yokluğun da, biteviye mahkum sine Seni gökten bana inen, masum bir meleksin sandım
Tüm günahı mı sakladım, belki düzelir diyerek Seni çok sevdim, bilerek
Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yanıp eriyerek yavaş, yavaş yalvarışlardasın Sevgili, kopuşlardasın!
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BENİ BİLMEN YETECEKTİR! 2... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BENİ BİLMEN YETECEKTİR! 2... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yüreğine sağlık üsdadım bu kadar güzel anlatım aşkın bu derece kalıntıları unutulmayan akılda beden kalan izleri tebrikler kalemin var olsun gönül dostu
Seni ben; o için de ki, sessizlik demin de sevdim İlk görüşte yüzünde ki, masum halinle vururken Çivi gibi çaktın beni, gözen çarpılıp eridim Kapı eşiğin de dondum, bilmem ne çarptı dururken Öylesine masumdun ki, gözünü gözüme verdin
Bu ne muhteşem bir şeydir, sevgin mayasını aldım Sensiz ben, hep yaya kaldım!
Koptu içimden fırtınan, esince kendiliğinden Eriyip savruldum kalbe, o anda kavruluverdim Ben senin o tevazuunla, bittim mahcubiyetimden Seni ben; hiç görmediğin, susuzluğum da severdim Yaktı benli yürekte ki, pak güzellikler içimden
Hicap duydum görkeminden, al al oldu yanaklarım Ancak seni ben, anlarım!
Çıkmayan kişiliğinin, yokluğuyla bilip andım Öylesine bir daldım ki, için içinin içine Düştüm zaruret bilmeden, o gül cemalin de yandım Şimdi varlık yokluğun da, biteviye mahkum sine Seni gökten bana inen, masum bir meleksin sandım
Tüm günahı mı sakladım, belki düzelir diyerek Seni çok sevdim, bilerek
Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yanıp eriyerek yavaş, yavaş yalvarışlardasın Sevgili, kopuşlardasın!
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir!
ÜSTADIM; GÖNÜL SESİNİZ ŞAHANE AKMIŞ BEYAZ SAYFAYA. GÖNÜL SESİNİZ HİÇ DİNMESİN. Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yanıp eriyerek yavaş, yavaş yalvarışlardasın Sevgili, kopuşlardasın!
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir! SAYGILARIMLA...
Seni ben; o için de ki, sessizlik demin de sevdim İlk görüşte yüzünde ki, masum halinle vururken Çivi gibi çaktın beni, gözen çarpılıp eridim Kapı eşiğin de dondum, bilmem ne çarptı dururken Öylesine masumdun ki, gözünü gözüme verdin
Bu ne muhteşem bir şeydir, sevgin mayasını aldım Sensiz ben, hep yaya kaldım!
Koptu içimden fırtınan, esince kendiliğinden Eriyip savruldum kalbe, o anda kavruluverdim Ben senin o tevazuunla, bittim mahcubiyetimden Seni ben; hiç görmediğin, susuzluğum da severdim Yaktı benli yürekte ki, pak güzellikler içimden
Hicap duydum görkeminden, al al oldu yanaklarım Ancak seni ben, anlarım!
Çıkmayan kişiliğinin, yokluğuyla bilip andım Öylesine bir daldım ki, için içinin içine Düştüm zaruret bilmeden, o gül cemalin de yandım Şimdi varlık yokluğun da, biteviye mahkum sine Seni gökten bana inen, masum bir meleksin sandım
Tüm günahı mı sakladım, belki düzelir diyerek Seni çok sevdim, bilerek
Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yanıp eriyerek yavaş, yavaş yalvarışlardasın Sevgili, kopuşlardasın!
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir!
(14.01.2010) AZAP...
Usta kalemi yüreği ; Ayakta alkışlıyorum........ Beğeni ile okudum Yüreğine kalemine sağlık Saygılar
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir!
(14.01.2010) AZAP... .......iç caddelerden dış sokaklara kelimlerin dansını taşıyan cümleler kaf dağına düşmüş,erimesede gağların kar-ı,gönüldür,eksilmezki dingin denizlerinin zar-ı,tebrik ediyor hürmetle saygılar sunuyorum güzel dizelerin kalemine.....
Tüm günahı mı sakladım, belki düzelir diyerek Seni çok sevdim, bilerek
Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yanıp eriyerek yavaş, yavaş yalvarışlardasın Sevgili, kopuşlardasın!
Şaştım edepli ruhumun, sana denk çapkınlığına Sezim yampiri için de, olmazlar da hep kindedir İsyandır kalp içinde ki, delice gamsızlığına Bil ki insanlık hisleri, üst bir yargı içindedir Çaresizlikte kalınca, gömüldüm ıssızlığına
Seven bir yürek ise hep, dosdoğruca bilmektedir Beni bilmen, yetecektir!
Güzel şiirinizi ve yüreğinizi tebrik ederim, selamlar...
Artık ben bulamıyorum, neden Kaf dağın da burnun Ya da, benliğin boş senin, gözlerin hepten süslerde Veya çocukça oyun da, küsüp ağlamaklı huyun Kâh gururla o kibrinin, kah giz de erimelerde Hepten dikine koşuyor, senin pis huyun ve suyun
Yetgin kalem değerli abim;kelimeler raks etmiş yine ....saygılarımla
Sevgide çaresizlik ıssızlık getirir ve şiirlerde ses bulur..Yüreğinize sağlık kadri Hocam saygı ve selamlar dost yüreğinize efendim.Kaleminiz üşümesin dileğimdir..
Saygılar...