ümitlerim kırıldı bitti
Gece şehri kucakladığında
aynı şehirde iki ayrı yerde Hayatın bir yanına tutunurken Parmaklarının arasında ateşin tütünü kovaladığı gibi sende özlemleri kovalarsın O duman olur sen olduğun yerde kül Boşluk bir başka sarar bedenini Bir ah düşer dudaklarına yüreğin sızlar Ne yastık anlar halden ne dört duvar Sökersin bir defada içindekileri sonra vurursun kelimeleri tek tek... polEn... (28) |