15
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1943
Okunma
karmaşık düşüncelerin sardığı,
sisli bir kış akşamıydı,
dalmıştım,
pencere kenarı düşlerime...
şehir;
kendini hüznün kollarına atmış,
gözyaşları mazgallardan taşar olmuştu...
yine gelememiştin,
vakti gelen buluşma kapılarına...
önce,
sensizlik kokan rüzgarları salmıştın,
üstüme üstüme,
hüznün başkentinden...
yine yoktun,
umutlarım babasız bir çocuk gibi,
yapayalnız kaldı.
yine soğuktun,
kasım ayı rüzgarları gibi...
hani buz olsan,
ancak bu kadar olurdu...
geç kalınmışlık,
sensizlikle vücut bulurdu...
...
üşüyorum sensizliğin ayazlarında,
bırakıyorum en içli imgeleri avuçlarına,
ve,
gidiyorum yüreğinin kayıp, saklı köşelerine,
bir daha hiç, dönmecesine...
"Hani derler ya; sevmek bazen, vazgeçmektir..."
...
Birkan SUCAKLI
Cevap Yaz