Gözlerinden Çoğalmış İki Nehir............................güneşe baktıkça kendine akıyor iki nehir ! arıkları tıkalı , gözleri çapaklı, boşaltılmayacak kadar çölüne vaha biraz karanlık kayaların korkusu bulut görmemiş kuytusu suyun son bulduğu güneş özlemleri biraz kanalından kapatılmış kollarından kurutulmuş gizli bahçeye gömülmüş kader biraz akli-desen firarı gözleri-desen firari aynı kanaldan fışkıran serab ırmağıda olmasa alışılamayacak keder biraz tur dağı akışlı hir(a) raf bakışlı sina safi savaklı kevser biraz tufanları dik duran içteki gururumuz , tayfunları s_us akan derinliğindeki yüreğimiz her ruha verilmemiş nehir biraz çözünürlüğün çözgüsü çökertilmez kütüğünden yeşil gözlerinden çoğalmış susattırmaz yatağından bir(n)raz Gülay GÖKTÜRK |