Ellerin ve İstanbulDüşününce İstanbul’u, sen gelirsin aklıma. Bir boğaz akıntısı gibi geçer, seviştiğimiz geceler. Öldürür beni akşamüstleri, Salacak’ta gün batımı. Yaz akşamları, Beyoğlu’nda müzikli karnaval. Seni sevmiyorum İstanbul, Demekse, En büyük martaval. Bilirsin, sevmem karanlığı, Oysa, arka sokaklarında, Karanlıkta başlar hayat. Şimdiler de uzaklardayım, Burnum da taze ekmek kokusudur, Ellerin ve İstanbul. Hiç böylesine özlememiştim Kollarında olmayı, sana şiir okumayı, Sabahları sarılarak, mahmur gözlerle, sıcak yataklarda koklaşmayı. Sami Gök 8.4.2012/ Ayvalık |