ELİMDE KALANSiman yalandı senin korkuyordum bakmaya Yüreğimdeki ateş gözlerinde soğurdu Bir ırmaktım çağlayan gönüllere akmaya Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Mahşerin atlıları yollarıma düzülse Kırdığın gönül kuşu camdan bana süzülse Kapanırım gölgeme bakmam artık üzülse Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Gözlerim soğuk poyraz dillerimde yağar kar Çaldığım tüm kapılar kilitlenir eşik dar Demem ki ey zalim yar beni hasretinle sar Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Gebe kaldım aşkımdan habersizdim yalana Aşerdim ömür boyu beni bende bulana Umutları beledim ondan bana kalana Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Keşkeleri hep gömdüm ahlar hala elimde Görsem acem yüzünü yanar gider dilimde Dokurum ilmek ilmek gözyaşımı kilimde Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Hep aynı hikayeler aşk çok güzel bir göldü Aldatan çekip gitti olan düşlere oldu Ten şivanda alevli vakitsiz yolda soldu Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. Hangi kuş artık öter bu virane bağımda Baykuşlar yuva yapmış sensiz olan sağımda Gömseler acımadan garip deyip dağımda Güven ölürken içte yalnızlığı doğurdu. LAVİNİA |