Dendi ki, bana!
Suça bulanmamak için, terbiyenin zırhı gerek
Nefsini ve beynini kalp sarayından, sokacaksın içeri
Nasıl yani?
Gücün kalkanı da mı kar etmez, cürüm işlenmeye
Giz dumanına, saklanmakta mı yetmez
Allah’ın gözü üstümüzdeyken
Her bir şeyiyle
Kendi elimizle, boğarız kısmetimizi
Çöplük köpeği gibi, kalıvermedik mi?
Şimdi, her şey ortada

Ancak pislikler, kalp gözü kör olanlara mahsusmuş
Don tutan bir yüreğin, hiç dünyası mı olur dendikçe
Kar fırtınasına yakalanır, çarpmayan kalpler
Gözleriyle kapalı girerler, zifiri karanlıklara
Atiyi gözlerken, hiç görmeyen göz merceğiyle
İşte o an geçmişe, düşüşte kırılmakta varmış
O anlarda ki, gidişte
Kor bir sızı çöker, ana ve babaların vefakâr dizlerine

Hoş gör ama!
Hiç bilmezdin ki, hoşgörünün tadını
Hiç vicdan tanımayan kalbine, oklar saplandı mı senin?
Oyum oyum oyulurken, tüm mazi
Ayıklanırken, tek tek tüm geçmişten
Aptalca, baka kaldın
Kapkara kâbuslar, boşaltıldı içimize
Fitneler boyundan bile, uzun durur
Burundan solumak, kaldı insana
Ve tüm bağlar, kopartılırken gizlerden
Bir yanık aşk şarkısı yankılanırdı, kalp istemlerinden

Sonrası mı, ne olacak ki; yine hüzün, yine hüsran
Kopmam diyen, diller bile lal oldu
İşte o araydı, hissettim gerçeği
Ha bire birilerinin; girip çıktığını, şu garip dünyama
Kuyu kazıyorlardı
Tüm sevinçlerimi, yüzümden çalarken günahlar
Birileri de, umutlarımı koparıyordu
Kimse yoktu ki; bir bardak sutaşısın, hayatıma
Meğer hep almakmış görevi, bu dünyanın

Ve ben; sahtekârlıklara, gömülü yatarken
Hakk’ın gözlerinden, kaçmazmış hiçbir şey
Bir acı yumağı, takıldı ellerime
Ve deprem olmuşçasına, sallandı akılsız beynim
Bir içi boş, cesetmişiz meğer
Küçücük kalbimizle
Günahlar için de; geçip de gitmiş zamanım, hep kepazelikte
Ant, olsun ki!
Dönüş bile yoktur, artık geriye

Öl dense şu an; af içinde kalmışsam, o an ölürüm
Şükredecektim, çıktım diye mezbelelikten
O anda, ben!
Ruhumun koptuğunu hissettim,
Dudağımdan saçılırken, semaya pişmanlıklar
İşte o anda, ben!
Sığındım, kelime-i şehadete
Akılsız yüreğimi de, soktum pişmanlık cenderesine

Ve ufka, dönüp de
Ellerimi, huşuyla kaldırdım semaya
Afet beni, diyerek!
Ben senden özle, bilip de hiç kopmadım ki
Ve sen de, senden kopartma beni… İlahi!





(15.02.2013) AZAP…