Oy babam oy…
istemim dışı eklenti duygularım baş belası oldu
bana devredenlerden hesabı sorulmaz mı ne bir tadım kaldı nede bir tuzum benzim sararıp ta soldu kinaye güdenler bir an bile durulmaz mı kalbimin sesini duyanda olmadı hele niyetimi sorup sorgulu yanda yoktur illaki kol kanat geren bir dostta kalmadı yanı başımda duranlar kuş olup uçtu sanki kurban edildim bir çift söze kalbim gök yüzünde bedenim toprak altında içimi boşaltılar narlı bir köze gayyadayım sanki dışlanıp ta kaldım ötede de çok öte bir kişi daha harcandı insanlıktan öteye çaresizliğim biçarece duldalarda kaldı gün görmeyen gecelerde yalnızlık kefeninde ilgisizlik konuşlanıyor kıyımdan köşemden sabiler bile kimsesiz bırakılır yabanlara ilgisiz sevgisiz ne evi belli ne atası yerleri ise izbelik çaresizliktendir niyazı garibanlara boyun büktürür sahipsizlik kımıldayacak hal mi kaldı takatsizliğimizden uyutulmuşuz kalmışız yıllarca fark etmeden avanak Avni’yi biz içimizde taşımışız ve yalanlı dolanlı atlatılmayı benimsemişiz hiç mi hiç farkını bilmeden ayaklar baş başlar ayak olmuş bu ne çarpıklık gözümüzde görmüyor hiç mi sarılmadık ki farkındalığı anlayalım içimizdeler ama ne yanımızda nede karşımızdalar görünmez olmuşlar dürtükleyip de dururlar ve daha biz gün yüzü görmeden karanlık bir gecede boğdurulmuş her şey ayakların aklı ve kalbimi var baş aşağı örtülü cehennem zebanileri gibi vicdanı da törpülü kalbimin derin acısı dağılıyor tüm bedenime evladım ‘’elim kolum kelepçeli vay babam vay’’ ‘’muhtar anamı kaçırmış oy babam oy’’ eski zamanlarda türküsünü hep söylerlerdi de inanmazdım mangalda külü bırakmamak bizde çok kolay elimizi taşın altına da koymaksa büyük olay AZAP...(Kadri Atmaca) 13.06.2024 |