YURDUMSUN ARTIK
Seninle başladım seninle bitsin
Şu uçsuz gönlümün ucusun artık Seninle gelmiştim seninle gitsin Şu ruhsuz gönlümün ruhusun artık Kolların manolya dudakların bal Yüreginden akan bir melodi al Biraz hayal biraz rüyalara sal Şu düşsüz gönlümün düşüsün artık O yağan karları mehtapda erit Seven yüreklerde olurmu kilit Öderim bedeli ben nakit nakit Şu huysuz gönlümün huyusun artık Aşkın dal dal misal yeşerir bende Çiçeklerim şenli açmazmı sende Cennet suskun kalır güzel hanende Şu susuz gönlümün suyusun artık Bülbül olsamda yar kapında ötsem Sevgimi büyütüp önüne sersem Kanatlanıp uçsam sana ah gelsem Şu yolsuz gönlümün yolusun artık Mahpusa düşerim sana bakınca Işıklarım söner sensiz kalınca Kalbim güp güp atar ismin anınca Şu dostsuz gönlümün dostusun artık Anılar sükutur bendeki derde Inersin yüreğe sen perde perde Mekan bulamamki ıssız bu yerde Şu yurtsuz gönlümün yurdusun artık Ayşe Kavak |