Ey yar nerelerdesin 
Gözlerin uzun zamandır değmiyor gözlerime 
Ne diye bunca uzaksın ve de suskun 
Bil sevgili seni özledikçe yorgunum 
Bir o kadar da durgun 
Böyle zamanlarda dolanır hüzünler nefesime  
Belki ilaç olur diye 
Derin derin İstanbul çekiyorum ciğerlerime  
Ama nafile 
Envai çeşit cümbüş doldurur da içimi 
Bir tek senden izler berelemez dillerimi 

Her yanı ertelenmiş umut  
Her yanı kirletilmiş hayal dolu bu şehrin 
Ne havasında mis kokun 
Ne sesinde gülüş oluşun var 
Yangın yangın bakmaktan kirpiğim yoruldu yar 

Hani diyorum unutsan da uzak oluşunu  
Şaşırıp yolunu 
Sevdayla aşkla dolu dolu 
Döndürsen yönünü bekleyişlerime 
Hani diyorum 
Uzun zamanlardan sıyrılsa da gün  
Seni bana beleyen vuslata dursa 

Bu kaçıncı dilek unuttum 
Bu kaçıncı el açış dualarla  
Görmüyorsun değil mi  
Bilmiyor duymuyorsun  
Yoksa umursamıyor musun  
Var mısın yok musun  

Çok uzun zaman oldu yar  
Öyle uzun ki  
Ne geceleri sayabildim  
Ne gündüzünden ayabildim  
Aynı uykulara yattığımızı sandığım gecelerden  
Ayrı sabahlara uyanmanın hüznüyle 
Çınlıyor kalbim  

Sen yoksun ya yarim  
Ben bende olmuyor yok olduğunca  
Ne kadar uzaksan sevdiğim  
Ben sende oluyorum 
Hisset diye unuttuğunca  

Ey yar sevdamı masallara anlatasım var 
Cümle alem kıskandı da göze geldik  
Seni sırf bana saklayasım var 
Canımın içi diye diye  
Seni canımın en güzel yerine iliştiresim var 
Kimseler bilmesin ama 
Yoluna ölesim var 
Yine de ölemem sevgili 
Hâlâ kavuşma ümidim var...  
01042012aslı
Aslı Demirel...