BİTMEYEN ŞİİR
Ben susarım bu hayata,
Susarım da kan kusarım. Hayat güzeldi önce. Meteorlar yağdı sonra gökyüzünden. Hep senin yüzünden, Ey içimdeki şair! Nefret ettim her şeyden Bu hayata dair. Ben susarım... Rüzgar konuşsun seninle. Yıldızlar baksın gözlerine Ve yüzüne; Güneş gülsün. Çünkü ben susarım bu aralar, Evet ben susarım. Ama ruhumdan dökülür Kanayan mısralar… Dağlar yer değiştirmiş. Kimin umurunda? Denizler karaya çıkmış Ve Dünya insanlardan bıkmış. Ben susarım. Susarım ismimi çağırdığın O ateşli dudaklarına. İşte o an gökyüzünde bir kibir Ve gözlerinde anlaşılmaz bir sihir. Nefret ettim her şeyden bu hayata dair. Ben susarım. Toprak yağmura susar. Yağmur toprağa susar. Ölümüne susar şair, Ve devam eder Hiç bitmeyen şiir. |