Ölüm Hayat Ve Hayal Kırıklığı...
Ve hayat kırık bir kalp bırakıyor zamanla.
Gerçekleşmeyen hayalleri.. Çok sevdiğimiz için giden insanları.. Gülümsemeyi unutup ağlamayı.. Yada zorunlu olduğumuz için gülümsemeyi.. Sadece kırık bir kalp ! Hepsi bu… Umutlar , Yerini umutsuzluğa .. Sevinçler , Yerini hüzne.. Gülümseme , Yerini ağlamaya.. Bırakıyor işte zamanla. Hayat ,yerini çırpınışa bırakıyor.. Ölümü beklemeye .. Gönlümüzü kırıyor zaman. Aklımızı yoruyor. Sevinçleri götürüyor.. Sevdiklerimizi çalıyor. Hayallerimize haddini bildiriyor. Öldürüyor bizi zaman.. Yavaş yavaş , Canımızı acıta acıta.. Olgunluk bu mu bilmiyorum.. Ama yorgunluk var bende. Halsiz , mutsuz , pes etmişlik.. Ölümü bekleyen.. Olgunluk bu mu ? Olgunluk , ölümü yaşamdan çok sevmek mi? Zaman insanları olgunlaştırır diyorlar ya.. Beni öldürüyor. Canımı yakarak , Yıkarak tüm umutlarımı.. Bitiriyor.. Hayat yaşayan ölü bir ruh bırakıyor geriye.. Hepsi bu.. Hayat beni uyuşturucu gibi zamanla öldürüyor. Nefessiz bırakıyor. |
Seni tebrik ederim.Yazdığın şu mısralar hayatın özeti gibi
Umutlar
Yerini umutsuzluğa
Sevinçler
Yerini hüznr
Güümseme
Yerini
ağlamaya
Bırakıyor
uüreğinin çağlaması hiç susmasın