ZEMBİLİNDEN SEVGİ VERPişman olup önümde pervaneye dönersen; Gülistanı baştan der, telde nağme çalınsın. Hüzün yağmurlarının sularıyla sönersen; Zembilinden sevgi ver, balda lokmam bölünsün. Müjgânımın incisi başka kimseye akmaz. Bağrımda yetim heves gönül umura bakmaz. Bedenimde libassın, kokun tenimden çıkmaz, Dudağıma mühür vur, dilde duam bulunsun. Kulağın telefonda sesimi arıyorsan, Halimi sormak için kapımı vuruyorsan, Gözden ırak olunca aklını yoruyorsan, Çınar ol gölgeni ser, dalda yaprak salınsın. Özleyerek solumda yaranı taşıyorsam, Soluksuz gecelerde hüzünle yaşıyorsam, Gururumu çiğneyip yolları aşıyorsam, Kollarınla sıkı sar, külde ateş bilinsin. Çatlarsa sabır taşı çekemem asi tavır. Kibir kılıfını sök kinini közde kavur. Yüzde tebessüm kalsın öfkeni dağa savur. Aç kalbinde sıcak yer, kulda hicran silinsin. |
Usta kalem harika yazmış...
Tebrikler dedim..Saygılar efendim...