Aşk denince aklıma şüphesiz sen gelirdin
Bir vuslatlık nefesim götürür beni sana
’’Sabrın sonu selâmet’’ bunu sende bilirdin
Her denizde ’sen vardın’ ellerimi daldırdım
Nihayet teslim ettin eşsiz ruhunu bana
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göğü kaldırdım

Yüzündeki tebessüm eksilmedi sevdama
Yaprak yaprak yüzüme dökülürdün gidince
Sadece gözlerimi dahil ettim kavgama
Erişilmez aşkların havasını çaldırdım
Hasret çekmek nasılmış! yandım inceden ince
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göğü kaldırdım

Yazdığım şiirler ki, tek adına dairdi
Getir seni yazayım dünya kadar mürekkep
Sende iyi bilirsin ’’ Seni seven Şairdi ’’
Her baktığım aynada beni senden aldırdım
Seni Seviyorum hep .. Seni Seviyorum hep
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göğü kaldırdım

Güvercinler ağlarken gülmeyi unutmuşum
Koymayın bu aşkımı cahiller meclisine!
Sen varken doluyum ben, sen yoksan eğer boşum
Yılan, akrep, solucan, cümlesine saldırdım
Anla, sensiz yapamaz bu yara alan sine
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göğü kaldırdım

Doymadım ki sevdiğim, ben seni anlatmaya
En derin kazanlarda ben yanarım üzülme!
Allah aşkına dedim, kaldır başını ay’a
Seni her an yanımda görmeyince çıldırdım
Geliyorum az kaldı, ikibüklüm büzülme
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göğü kaldırdım ...

Gökan Öztürk

22 / Ocak / 2012