ELLERİM KALDI SENDEYükledim bulutlara yağmurun türküsünü Yıldızlı kollarında raks eden hallerime Artık herkes biliyor ayrılık öyküsünü Vedayı tutuşturdun yar diye ellerime Tükenmiş yokluğunun acısı gözlerimde Şahika vurmuş dile suskunum sözlerimde Gül cemalin erirken aşk ölsün közlerimde Özlemi tutuşturdun yar diye ellerime Dün emrini giyerken gitsin diyen dilinde Uğursuz ve acıyla çaldı kapı zilinde Gurur takılır cama görünmez ki tülünde Dertleri tutuşturdun yar diye ellerime Artık senden geçerken dumansız da tüterim Her nefes boncuk boncuk ciğerlerde biterim Yağmuru göze gömer kipriğimde yiterim Ayrılık tutuşturdun yar diye ellerime Seven gezmiş kefenle, korkusuz dövülmeye Aldatan mutlu şimdi layıktır övülmeye Aytar müjdeyi verdi değer mi sövülmeye Kahırlar tutuşturdun yar diye ellerime Sensizlik kabulümdür var git kendi yoluna Tarumar olsun bu aşk vursun kendi soluna Namerdim başkasını takarsam ben koluma Gözyaşı tutuşturdun yar diye ellerime. Oysa hep isterdim ki hikayem seni yazsın Sayfa sayfa çevrilsin kapağa beni kazsın Bu son nağmedir gülüm ayrılık çalan sazsın Vefayı tutuşturdun yar diye ellerime AYTAR: Haberci, muhbir Ayvazım DENİZ |