ANNEM
“La havle “diyemeden uçup gitti melekler
Nereye gittiğini soramadım ben Annem! Dua et oğul derdin, kabul olur dilekler Açtıkları yarayı saramadım ben Annem! “Bismillah” çektim yine, daha yola çıkmadan Kaderin zincirini kıramadım ben Annem! Dere tepe düz gittim hiç ardıma bakmadan “Dur” dedin, hep yanımda duramadım ben Annem! “La mekanı” istemem, vatanım olsun yeter “Vatanım burasıdır” diyemedim, ben Annem! Çektiğim bu acılar, öncekinden de beter Ne soru sordularsa, bilemedim ben Annem! “Fatiha’yla” başladım zamansız bir akına Sonucunu sorarsan dönemedim ben Annem! Çok güzellikler gördüm, hele gel sen yakına Yüzünü görecektim, göremedim ben Annem! Varsın bütün kuyular, Yusuf’a zindan olsun Züleyha için bile gülemedim ben Annem! Mevlanayı özledim, gelsin gönlüme dolsun Ateşim çok yüksekti, sönemedim ben Annem! Vakti saatim dolmaz bekler dururum burda Yunus gibi aşkınla yanamadım ben Annem! Kaç gecem böyle geçti,dua ederim şurda Denizleri içtimde kanamadım ben Annem! Hani töre böyleydi yıkılmazdı kaleler Issız dağ başlarında duramadım ben Annem! Çok uzaklarda kaldı, şu fildişi kuleler Silahımı çekince vuramadım ben Annem! Yine sabah oluyor, ezanlar okunmakta “Saatini kur” dedin, kuramadım ben Annem! Adımız ilmek ilmek tezgahta dokunmakta “Sebebini sor” dedin, soramadım ben Annem! DOĞANAY geldi,desem sesimi duyar mısın Belki de çok bağırdın duyamadım ben Annem! Hatırımı say desem, acaba sayar mısın? Gökten kaç yıldız aktı, sayamadım ben Annem! Kemal DOĞANAY |