TALİHBen mi kör kuyu yu elimle kazdım Bir kere yüzüme gülmedi talih Bu kötü kaderi sanki ben yazdım Bir ömür taşıdım silmedi talih Varlığı mucize, adı dilekti Cenneti sahranın içine dikti Kiminin rah’ına çiçekler ekti Bir benim yolumu bilmedi talih Birisi taşıyor serveti kolda Birisi yaşıyor varlıkta, bolda Beklerim bir ümit gözlerim yolda Bir sabah kapımı çalmadı talih Sarıldım; kendimi verdim işime Zorlandım; canımı taktım dişime Düştüm de bir kuru ekmek peşine Tutttu kollarımdan salmadı talih Hangi gün karşılık oldu avaza Ne zaman bi çare buldu maraza Ne yolu şaşırdı, ne de es kaza... Bu fakirhaneye dalmadı talih |