Yönünden Şaşan Şiir…
Başladım şiire aşkla sevdayla Nasıl anlatsam ki ince edayla İçince naralar attım sedayla Yazdıklarım olmuş zararla ziyan… Okumaya gelir şimdi dostlarım Sereceğim yere nerde postlarım İlgisiz yoruma her gün rastlarım İçimden yükselir kırgın bir isyan… İlk kıtayı okur anlar konuyu Yazıyla doldurur hemen avluyu Ter dökmeden saklar kuru havluyu Başımda bir ağrı başlar çağlayan… Ben sizlerinkini daim okudum Emek, yürek dedim fazla dokudum Aynı beklentiler için umudum Niye bu acele, ne bu hezeyan… Şairin tek derdi tam anlaşılmak Yürekten yüreğe tez ulaşılmak Bulunca hatayı hep uğraşılmak Bozdun denklemleri niçin galeyan… Ne olur ki sana gelen az olsa Kârı var mı fazla yorumla dolsa Sayfamız az ama özleri bulsa Olmaz mıyız? Mutlu, neşeli sübyan… Çok taviz vermişim dersimi aldım Sanmayın hiçbir şey anlamaz maldım Rencide etmemek için sus kaldım Çerçi eşeği yok sizi taşıyan… Değer vermiyorsun benim emeğe Boşuna tuz atma pişen yemeğe Hiç gerek yok sürme balın ekmeğe Sahtelik çıkıyor bak ayan beyan… Tanık olduğumda eza duymuştum Bu yüzdendir belki ağır konuştum Sayenizde gerçek dosta kavuştum Üşenmem ardından yürürüm yayan… Gelin siz vazgeçin hatalı yoldan Tutalım hepimiz emeği koldan Yararlanmak gerek güzel okuldan Oku da ilhamın kalmasın üryan… 06.02.2013________________Seher_Yeli S.ZerrinAktaş |
saygılar sunarım....