DÖNMEDİN
DÖNMEDİN
Düştüm de yerlere savruldum bittim Heder oldum mevsim mevsim tükettim Gün oldu canıma bile kastettim Yad eller duydu da bir sen duymadın Dost düşman geldi de halim görmeye Kimi candan yanıp kimi gülmeye Azan yaralara merhem sürmeye Yad eller geldi de bir sen gelmedin Arşa çıktı feryat ile figanım Her bir yanı kaplar oldu dumanım Akmaz oldu kurudu göz pınarım Yad eller gördü de bir sen görmedin Göçmen kuşlar bile döndü yuvaya Saydın mı kaç bayram girdi araya Muradımın bunca emek çabaya Yad eller döndü de bir sen dönmedin Söz.Murat İNCE |