ahd ü peymanımız var
adadık kendimizi mev’ud zamana
son besteyi bekler gözlerimiz

kulaklar son sese saldı kendini
bekleriz vaat gününü
çekeriz ateş yüklü geceleri
taşırız sırtımızda

kasılmalarla hatmederiz ıstırapları
sadık fecrin ışıklarına kadar

yoğruluruz erdemli çilelerle
ney sesleri yankılanır inlemelerimiz
gayemiz ebedi soluklarla gergefli
ötelerin kokusu rayihamız
gözyaşı mayamızda aslı anasır
kor hüzünlerle son saati bekleriz
sinedeki kıymetin bedelini biliriz
ve öderiz
elde ateş tutmaktır
yaymaktır

katığımız ateştendir ve ateştir
gayemiz sancıların eşiğinde gün doğurmaktır

dualarımız mevlaya uzanır
dileklerimiz en içten duygularla
semtimizden eksik olmasın bu dem
kılıç sesinin ahengi bitmesin hanemizde
son günde üstümüze doğmalı güneş
tükenmeye razıyız son ana kadar

yeter ki
beklenen zafer düşsün cemreyle
hamile kalsın gün gülücüklere
ilk ekinoks bahar verilerini versin

yeter ki
salınan kuşlar ardına bakmasın
özgürlük ülkesine varıp
toprağa basana kadar

05.02.2013